Ponokawan: Antara Lima & Oslo



Kemarin, kancaku lihatin video ke aku, Truk.

"Gong, gong, lihaten ini. Serem ih, hantunya."
"Coba mana, hadepin sini."
"Ini, coba perhatikan dengan seksama."
.....
"Waaah, kalau ini sih aku, biasa saja. Tidak serem. Lha wong aku pernah lihat yang lebih serem dari itu. Heuheuheu."
"Jangan-jangan kamu ***."
"Heuheuheu."

Yoo, seperti yang aku ulang-ulang, Truk.
Asal tidak ngagetin, aku masih hahahihi. Kalau kaget, nah, ini. Jangankan sebelah, karo awakmu saja kalau kaget ya aku mak jegagik tenan.

"Iyo. Tapi sak ngeri-ngerimu weruh demit. Luwih ngeri negoro sing mulai nangkepi wong-wong kritis, Gong."
"Loh, ono, toh? Ndi kui?"
"Yo itu, negara di ujung asia."
"Waaah, ngerti aku maksudmu. Iki mesti nek ra Peru yo Norwegia."
"Rupamu! Gong, Gong! Kui Amerika dan Eropa. Kowe ndisiki sekolah gak, tah? Bapak gak nyekolahno awakmu, tah?"
"Lhoo. Ibu Kota Peru, apa, Mas Petruk?"
"Lima."
"Ibu Kota Norwegia?"
"Oslo."
"Lha yo ek. Aku kan akamsi kene-kene iki wae. Lima, wes jelas, iku arane cacah angka. Oslo yo jelas iku kono kae. Heuheuheu."
"Cah edan. Ra melu-melu aku."
"Tuhan Maha Guyon."
Bukan siapa-siapa. Hanya pejalan biasa